Druk 3D – co warto wiedzieć przed produkcją – 6/8

Dodano: 14 maj 2025

Odcinek 6: Wykończenie powierzchni – jak wygląda „surowy” wydruk i co można z nim zrobić

Element wydrukowany w technologii 3D w stanie „surowym” nie przypomina powierzchni części z formy wtryskowej. Każda technologia pozostawia swój charakterystyczny ślad – od warstw widocznych w FFF, po ziarnistą fakturę w SLS.
Dlatego przed zleceniem warto wiedzieć:

  • jak wygląda wydruk bez dodatkowej obróbki,
  • jakie są realne możliwości poprawy estetyki,
  • z czym wiążą się koszty i ograniczenia postprocessingu.

Jak wygląda powierzchnia po wydruku – stan surowy

TechnologiaWygląd bez obróbkiCharakterystyczne cechy
FFFWidoczne warstwy, powierzchnia falistaKierunek druku ma wpływ na wygląd; widoczne granice warstw
SLSMatowa, lekko ziarnista, jednorodnaBrak podpór i mnie mniejsza widoczność warstw; faktura przypomina tynk lub drobnoziarnisty papier ścierny
MJFMatowa, szara, drobnoziarnistaJednolita powierzchnia, precyzyjne odwzorowanie detali, dobra powtarzalność
SLA / mSLAGładka, błyszcząca lub matowaMożliwe ślady podpór, wysoka szczegółowość; powierzchnia zależna od żywicy i orientacji

Dostępne metody wykończenia powierzchni

  1. Szlifowanie ręczne lub mechaniczne
    • Możliwe we wszystkich technologiach.
    • Usuwa warstwy z FFF, wygładza ziarnistą powierzchnię SLS i MJF.
    • Może wpływać na wymiary – wymaga doświadczenia.
  2. Malowanie / lakierowanie
    • Wymaga wcześniejszego wygładzenia (szlifowania lub postprocessingu).
    • Możliwe dla większości materiałów.
    • Umożliwia estetyczne wykończenie w dowolnym kolorze (RAL).
  3. Barwienie chemiczne (SLS, MJF, częściowo SLA)
    • Dotyczy materiałów podatnych na nasiąkanie barwnikiem (głównie PA12, niektóre żywice SLA).
    • Wnika w strukturę powierzchni bez jej wygładzania.
    • Stosowane najczęściej w kolorze czarnym lub grafitowym.
    • Nie zmienia kształtu i wymiarów.
  4. Wygładzanie chemiczne (FFF – ABS, ASA)
    • Poprzez działanie par rozpuszczalnika (np. aceton).
    • Nadaje połysk i eliminuje widoczność warstw.
    • Może wpłynąć na wymiary i geometrię – niezalecane dla elementów precyzyjnych.
  5. Obróbka strumieniowa (piaskowanie, szkiełkowanie)
    • Głównie dla SLS i MJF.
    • Usuwa resztki proszku, wyrównuje powierzchnię.
    • Powierzchnia zyskuje efekt satyny.
  6. Wygładzanie parowe (vapor smoothing – SLS, MJF)
    • Profesjonalny proces obróbki w komorze z mgłą chemiczną.
    • Wygładza powierzchnię bez utraty detali.
    • Redukuje chropowatość, zamyka mikropory, poprawia odporność na zabrudzenia.
    • Zmiana wymiarów jest minimalna, powierzchnia przypomina elementy formowane.

Kiedy zostawić wydruk w stanie surowym

  • Gdy element ma charakter techniczny i będzie montowany wewnątrz urządzenia.
  • W przypadku prototypów funkcjonalnych, gdzie liczy się test geometrii i funkcji.
  • Kiedy wykończenie nie wpływa na użyteczność ani bezpieczeństwo elementu.

Kiedy warto rozważyć dodatkowe wykończenie

  • Gdy element jest widoczny w finalnym zastosowaniu (np. pokrywy, obudowy).
  • Kiedy wygląd wpływa na odbiór produktu przez użytkownika końcowego.
  • Gdy wymagane jest wygładzenie powierzchni do pracy z uszczelnieniami, prowadnicami lub ruchomymi częściami.

Podsumowanie

Druk 3D w stanie surowym zawsze pozostawia ślad procesu technologicznego.
Możliwość i sens dalszej obróbki zależy od:

  • materiału,
  • geometrii modelu,
  • oczekiwań klienta i funkcji elementu.

Informacja o oczekiwanym wykończeniu (lub jego braku) powinna zostać określona już na etapie zapytania ofertowego.

© 2025 P3DRC.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.

Realizacja: KULIKOWSKI-IT.pl Strony internetowe Szczecin